:: วันนี้ ... วันที่ 8 (วันที่ 2 ของเรา) ::

.

.

การรอคอยโดยที่คาดหวังอะไรไม่ได้ซักอย่างนี่

มันหงุดหงิดใจจังเลยนะ ...

อุตส่าห์ได้คุยกันแล้ว ..

แต่วันนี้ .. โลกของผมก็กลับมาเหงาอีกครั้ง

ไม่มีชื่อของเธอในลิสต์ออนไลน์

[ Stick Up : mode |ทำไมโลกมันเงียบแบบนี้ฟระ !| ]

บ่นอุบอิบงุ่นง่านไปก็เท่านั้น

ป่านนี้ ... เธอคงกำลังอยู่บนถนนที่ไหนซักแห่ง

เมื่อวานก่อนบ๊าย บายกัน

เธอบอกแล้วว่าแค่เข้ามาเช็คเมลล์แป๊บเดียว

แล้ววันนี้จะไป ตจว. ยังไม่รู้กลับวันไหน

บรรยากาศรอบตัวหดหู่ลงในเสี้ยวลมหายใจ

อาไรหง่ะ ...

รอมาเกือบเดือน จะหายไปอีกแล้วเหรอ ....

แต่ ... ผมก็ทำอะไรไม่ได้นี่

ในเมื่อ เราไม่ได้เป็นอะไรกัน

เธอไม่รู้ด้วยซ้ำว่าผมแอบหวั่นไหวอยู่ลึก ๆ

ทุกตัวอักษรที่ผ่านสายตา

ยิ่งสะกดให้ผมรู้สึกอยากใกล้ชิดเธอมากขึ้น

.

.

On Call : Ozimo > ฮัลเหล .. มดส์ทำไรอยู่คับ

On Call : Modz > อยู่บนรถค่ะ

.....

ลืมบอกไปว่าเมื่อวานเราแลกเบอร์กัน

แล้วก็เลยเป็นครั้งแรกที่เราได้คุยกันผ่านทางอื่นนอกจาก MSN

เสียงใส ๆ เล่นเอาผมตกกะใจไป 2 วิตอนที่รับสาย

พอตั้งตัวได้ก็ยังเขิน ๆ อยู่ดี

วันนี้เราโทรคุยกันหลายรอบ มีความสุขจัง

ช่วยกลับมาเร็ว ๆ เถอะนะคับ

มาคอยแต้มความสดใสให้แต่ละนาทีที่แสนเบื่อหน่ายของผม

ทำให้มันมีความหมายมากกว่าการใช้ชีวิตไปวัน ๆ

เพิ่งรู้ว่าการที่มีใครให้คิดถึง

มันทำให้ฟังเพลงรักเพราะแบบนี้นี่เอง

ส่งเพลงนี้ไว้ให้เธอฟัง ... จะคิดถึงกันบ้างรึเปล่านะ

.

.



.

.

.

To Be Continue