วันพฤหัสบดีที่ 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

:: พูดไม่ถูกแหละ ::

.

.

อืม .....

วันนี้มีเรื่องที่ .. ไม่ได้อยากอัพ

แต่อยากเล่าให้ฟัง

ยังไม่ได้นอนเลยตั้งแต่เมื่อคืน

ได้การบ้านมาหนึ่งชิ้นที่ต้องส่งเช้าวันนี้

แหกขี้ตาทำยันหว่าง ...

เพราะกว่าจะได้ฤกษ์ลงมือทำ .. เกือบเที่ยงคืน

เสร็จตอนตีห้าครึ่ง .. ส่งแมร่งตอนนั้นเลยทันที

แล้วก็ได้งีบ ๆ แต่ไม่หลับ ประมาณ ครึ่งชม.ได้

อาบน้ำ ... แต่งตัว มาทำงาน

ง่วงขั้นนรกเลย ....

.

.

.

ไม่ใช่เรื่องนั้นนะ อารัมภบทเฉย ๆ

เปิดมาเข้าเรื่องเลยกลัวตกใจ

เขียนมาถึงตรงนี้ ยังเริ่มไม่ถูกเลย

เป็นคน .. ช่างสับสน แบบนี้แหละ

เดาไม่ยาก .. แต่เข้าใจยาก

แม้แต่ตัวเอง ... ยังเดาอารมณ์ตัวเองไม่ค่อยถูก

แล้วนับประสาอะไรกับคนที่ไม่ใช่เรา .. จะเข้าใจ

.

.

โอไม่โทษใคร ...

ที่เราไม่เข้าใจกันบ่อยเหลือเกิน

ไม่โทษอะไร ..

ที่สร้างให้เรานิสัยต่างกันคนละขั้ว

แต่จะให้พูดจริง ๆ แล้ว

มันก็ไม่ได้เป็นปัญหาใหญ่อะไรนี่

ใช่มั้ยคับ ? .....

.

.

โอแค่อยากบอกว่า ... เกือบทุกทีแหละ

โอไม่ได้เข้าใจชีวิตไปหมดทุกอย่าง

เหมือนเวลาที่โอเขียนหนังสือหรอก

เพราะคนเรามักจะเป็นแบบนี้ ..

เวลาที่ไม่มีปัญหา ... มันก็ดูฉลาด

เข้าใจโลก .. เข้าใจทุกอย่าง

แต่เวลาที่ปัญหามันเกิดกับตัวเอง ... ก็โง่แดรกทุกที

โออยากขอโทษ ..

ที่ทำให้ตะเองโมโหอยู่เรื่อย

โอรู้ว่าคำขอโทษ ... ถ้าพูดบ่อย ๆ มันก็น่าเบื่อ

และดูเหมือน .. ไม่มีความหมาย

แต่มันจะเป็นยังไงต่อไป

ถ้าไม่มีใครซักคน ... พูดคำว่า "ขอโทษ"

เชื่อโอเถอะว่าทุกครั้งที่โอบอกว่าขอโทษ

ในใจโอรู้สึกแบบนั้นจริง ๆ

ปากโอไม่ตรงกับใจ ... เฉพาะตอนน้อยใจเท่านั้นแหละ

ผู้ทอม .. ขี้หึง มันไม่ดี

ผู้ทอม ... ขี้หวง มันไม่ดี

ผู้ทอม .. ขี้ระแวง มันไม่ดี

ผู้ทอม ... ขี้น้อยใจ มันไม่ดี

ผู้ทอม ขี้แย .. มัน .. ไม่ดีเลย

แล้วก็ยังมีนิสัยไม่ดีของโออีกหลาย ๆ อย่าง

ทั้งหมดนี้ ..... โอรู้ว่ามันไม่ดี

โอ .. ก็ยังทำ ...

ถึงจะพูดว่าเผลอบ้าง ไม่ได้ตั้งใจบ้าง

แต่สรุปแล้ว .. ก็คือ ยังทำ

ไม่รู้จะใช้คำไหนประจานตัวเองดี

ผมรู้ว่าความรัก .. ต้องมีระยะที่พอดี

โอก็แค่กลัว .....

เรื่องบางเรื่อง ... โอไม่รู้ว่าจะจัดการกับมันยังไง

เรื่องบางเรื่อง .. ความคิดมันไม่โตไปกว่าตัวเท่าไหร่

การจัดการกับความรู้สึกของตัวเองนี่แหละ

คือเรื่องที่ยากที่สุดสำหรับโอ ..


แต่โอพยายามจะเปลี่ยนนิสัยตัวเองให้มันเป็นผู้ใหญ่ ... ทั้ง ๆ แบบนี้

โออยากเป็นคนที่พึ่งพาได้ .. ในสายตาของคนรัก

.

.

.

นอกจากขอโทษ แล้วก็อยากขอบคุณนะ

สำหรับเมื่อวาน .. ที่ไม่โมโหใส่ผม

ขอบคุณ ... ที่เมื่อวานเราเคลียร์กันรู้เรื่อง

.

.

จุดประสงค์ที่อัพวันนี้

ใจความสำคัญอยู่ที่บรรทัดสุดท้ายบรรทัดเดียว

โอรับปากไม่ได้เต็มร้อยว่านิสัยที่ตะเองไม่ชอบ

จะหายไปทันทีทันควัน ...

ขอเวลาให้โอหายใจหน่อย

ค่อย ๆ หมุนให้มุมของเราเข้ากันได้พอดี

โอพยายามอย่างที่สุด ..

ที่จะเลือกหยิบ และยื่นแต่สิ่งดี ๆ ให้คนที่โอรัก

.

.

อ้วน ...

ตะเองสำคัญยิ่งกว่าอะไรทั้งหมดบนโลกใบนี้นะ

.

.

วันจันทร์ที่ 16 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

:: เรื่อย ๆ ::

.

.

วันแรกของการโผล่มาทำงาน

ก็ตันซะแล้ว ... สมองฝ่อ

คิดไรไม่ออก .....

การนั่งทำหน้าโง่ ๆ ไม่ช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้น

เปลี่ยนโฟกัสสมองมานั่งเขียนไรเรื่อยเปื่อย

เกลียดเสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะจัง

แมร่งดังทุก 5 นาที จะโทรไรกันนักหนา

หันไปพักสมองด้วย Sudoku

เครียดหนักกว่าเดิมอีกกู .. กำจิง ๆ

ช่วงนี้ไม่มีเรื่องอะไรน่าเล่าให้ฟังเลย

ชีวิตมีแต่อะไรเดิม ๆ วนไปวนมา

ส่วนใหญ่มีแต่ปัญหา ... เล่าแล้วเบื่อ

คนฟังเบื่อ คนเล่าก็เบื่อ

หันไปทางไหน ก็เจอผนังสี่เหลี่ยมแคบ ๆ

ที่ออฟฟิศมีหน้าต่างเอาไว้ปิดเท่านั้น

จุดชมวิวเดียวสำหรับ 60 คนในที่นี้คือ .... หน้าต่างส้วม

ซู้ดหยอด ...

.

.

อยากไปเที่ยวจัง ... เปลี่ยนบรรยากาศ

ไปเอาตูดแนบโขดหิน เอาตีนแตะน้ำทะเล

เอาความเหน็ดเหนื่อยไปโยนทิ้งซะบ้าง

มีคนเคยบอกว่า

ยิ่งเราเก็บสะสมความทุกข์เอาไว้มากเท่าไหร่

เวลาความสุขในชีวิตก็จะน้อยลงเท่านั้น

ทางที่ดีก็ทำตัวให้เป็นปกติ ..

แล้วทุกอย่าง ก็จะกลายเป็นเรื่องปกติ

เราทำงานทุกวัน ... แลกกับกระดาษแผ่นบาง ๆ

แล้วคิดว่าจะนำมันไปแลกกับความสุข

ทั้ง ๆ ที่จริง ความสุข ไม่ต้องเอาอะไรไปแลกเลย

อยู่ใกล้ ๆ .. ในหัวใจของเรานี่เอง

ใช่แล้ว ..... ความสุขอยู่ที่ "ใจ"

.

.

.

คนที่โชคดีที่สุด .. ไม่ใช่คนที่มีมากที่สุด

แต่เป็นคนที่มองเห็นคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่และพอใจกับมัน

ส่วนคนที่โชคร้ายที่สุด .....

ไม่ว่าเขาจะได้ในสิ่งที่ดี และมากมายกว่าคนอื่นหลายร้อยเท่า

เขาก็ยังไม่เคยรู้สึกพอใจกับมัน ...

จะสุข จะทุกข์ .. อยู่ที่ใจทั้งหมด

สอนคนอื่นได้แล้วอย่าลืมสอนตัวเอง

ตัวเราเองเท่านั้นที่เราควบคุมได้

เข้าใจความต้องการของคนอื่นได้

แล้วอย่าลืมกลับมาควบคุมความต้องการของตนเอง

อย่าให้มันมากเกินไป

ความต้องการยิ่งน้อย ... ปัญหาก็จะยิ่งน้อย

เช็ดหัวใจของตัวเองให้ใสสะอาด

แล้ววันนึงจะพบว่าสิ่งที่เราตามหา

จริง ๆ แล้วก็ไม่ได้ไกลเท่าไหร่เลย

.

.

วันศุกร์ที่ 13 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

:::: ถ้ า ::::

.

.

พรุ่งนี้ก็วาเลนไทน์แล้ว

แต่ก่อนจะถึงวาเลนไทน์

วันนี้ ... ผ่านอาถรรพ์ ศุกร์ 13 ไปให้ได้ก่อน

หึ .. หึ ...

.

.

ปวดหัว นึ๊บ นึ๊บ นึ๊บ

พรุ่งนี้จะไปอัมพวา ไปกินปลาทู ไปกินปลาหมึก

ไปกันเป็นหมูคณะ ... สนุกดี

ตั้งใจจะไปมาหลายหนละ ไม่ได้ไปซักที

คราวนี้หวังว่าคงจะไม่มีอะไรมาทำให้ผิดแผนอีก

ช่วงนี้พระศุกร์เข้า พระเสาร์แทรก

แหกโค้งปาดหน้ามาเลยทีเดียว .. เรื่องดี ๆ ไม่ค่อยมี

ถนัดแต่เรื่องซวย ๆ ...

ทฤษฎีหยินหยางบอกว่า

ในดำมีขาว ในขาวมีดำ

เคยเจอแต่ในดำมีแต่ดำ ในขาวแม่งก็ดำ ๆ

วันนี้เครื่องแฟกซ์ที่โต๊ะ อาร์ทมากกกกกกกกกก

รับแฟกซ์เสร็จพลิกมาด้านหลัง

มีซากแมงสาปติดมาด้วยยยยยยยยยยยยยยยยยย

สยองขวัญวันศุกร์ .... ศุกร์ 13 แมลงสาปอาฆาต

5 5 5 5 5 5 5 5 +

.

.

.

เลอะเทอะจริง ๆ

ถ้าในโลกนี้ไม่มีวาเลนไทน์ให้บอกรัก

บอกรักกันวันไหนโรแมนติคที่สุด

ก. สงกรานต์

ข. วันพระ

ค. ออกพรรษา

กุว่าอย่าบอกมันเลยเนอะถ้าลำบากขนาดนั้น

.

.

เพราะบางที ... คำว่ารัก

มันดูง่ายซะจนใครซักคนที่พูดมันออกไป

ยังไม่รู้ด้วยซ้ำว่าความหมายที่แท้จริง

มันเป็นยังไง .....

คำ ๆ เดียว ... ที่ความหมายต่างไปเมื่ออยู่กับอะไรที่ต่างกัน

มันไม่สำคัญที่เราจะนิยามความรักเอาไว้สวยหรูขนาดไหน

ก็ในเมื่อความเป็นจริงของชีวิต มันไม่ใช่ความเป็นจริงของความรัก

.

.

สำหรับใครบางคน ...

การกุมมือกันผ่านคืนอันหนาวเหน็บ

คือความรัก .....

สำหรับใครบางคน ...

ถ้อยคำหวานหู และการเอาใจใส่ในกัน

คือความรัก .....

สำหรับใครบางคน ...

ของขวัญราคาแพง และปรนเปรอด้วยความสะดวกสบาย

คือความรัก .....

แต่สำหรับใครบางคน ...

ดอกไม้ดอกเดียวในวันที่ไม่มีความสำคัญอะไรเลย

ก็เพียงพอแล้ว ..... สำหรับคำว่า " รัก "

.

.

.

คำว่า รัก คงไม่มีความหมายอะไร

หากคน 2 คน .. ไม่ได้ซึ้งถึงคุณค่าในวันที่ยังมีมันอยู่

การเสาะหานิยามรัก คงไม่สำคัญไปกว่า

การดูแล เอาใจใส่ทั้งความรัก ... และคนรัก

ความรู้สึกที่หลอมรวมเป็นหนึ่งเดียว

คือนิยามที่สมบูรณ์ที่สุดในตัวของมันเอง

วาเลนไทน์ จะไม่เป็นวันสำคัญ

หากคุณไม่เคยเห็นความสำคัญของคนที่คุณรัก

คำว่ารัก ไม่ได้มีความหมายไปมากกว่าการทำให้รู้ว่ารัก

เพราะคงไม่มีใครอยากฟังคำว่า " รัก "

แต่ไม่เคยรู้สึกถึงความอบอุ่นในรักจากคนที่พูดมัน

.

.

ไม่เอาละรีแลกซ์หน่อย ... วันแห่งความรักนะ

ขอให้ทุกคนประสบความสำเร็จในทุก ๆ แผนที่วางไว้

ส่วนใครที่ไม่มีแผน .. อย่าเสียใจไปเลยเนอะ

ก็ไม่ใช่ว่าจะแสดงความรักได้เฉพาะวาเลนไทน์ซะเมื่อไหร่

ทำเท่าที่ตัวเองจะมีปัญญา

ทำในสิ่งที่คิดว่า ..... ดีที่สุดแล้ว ..... ก็คงพอ

Happy Valentine คับ

.

.

.

วันพฤหัสบดีที่ 12 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

:: กู เ บื่ อ ::

.

.

เบื่อ ... เบื่อ .. เบื่อทุกอย่าง

เหนื่อยหว่ะ

ทำเท่าไหร่ก็ไม่เห็นจะมีอะไรดีขึ้น

ความพยายามมันก็เป็นแค่ความพยายาม

ล้มจนลุก ซักพักก็ล้มลงไปอีก

มีแต่คนอยากพูด ... ไม่เห็นมีใครฟัง

ตะโกนจนสุดเสียงก็ไม่มีใครได้ยิน

เพราะว่ามีหู .... แต่ไม่เคยมีรูหู

กูบอกว่าใช่ ... ก็ต้องใช่

ถ้ามีใครค้าน .. มันนั่นแหละผิด

คำอธิบายคือเสียงนกเสียงกา

เข้าหูซ้าย ... ทะลุ "หูหมา"

สั่ง ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ได้แต่ไม่เคยฟัง

บัดซบจริง ๆ .....

.

.

ไม่ชอบวิธีบีบบังคับและเกลียดการถูกสั่งให้ทำ

เกลียดคนที่พูดเอาแต่ได้ และไม่เคยทำผิด

ไม่ชอบทำร้ายคนด้วยคำพูดและเกลียดการทำให้ใครเสียความรู้สึก

แต่กูก็ได้สิทธิ์นั้นกับตัวเองทุกที

เป็นคนที่อดทนกับสภาพกดดันได้ ...

สูงกว่าระดับปกติมนุษย์

ก็เลยไม่ค่อยจะมีใครเห็นว่า ..... กู ไม่ พอ ใจ

และถึงต่อให้แม่งเห็น ... ก็จะไม่มีใครสนใจ

เพราะ .. ไม่ใช่เรื่องของมัน

.

.

.

คนที่อายุมากกว่าไม่ได้หมายความว่า นั่นคือผู้ใหญ่

แล้วก็เชื่อว่าผู้ใหญ่หลายคน .....

ไม่ควรค่าแก่การให้ความเคารพ

.

.

วันพฤหัสบดีที่ 5 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2552

:: ฤ ดู ที่ แ ต ก ต่ า ง ::

.

.

หากเปรียบกับชีวิตของคน

เมื่อยามสุขล้นจนใจ .. มันยั้งไม่อยู่

ก็คงเปรียบได้กับฤดู ... คงเป็นฤดูที่แสนสดใส

แต่ถ้าวันนึงวันไหนที่ใจเจ็บทนทุกข์

ดังพายุที่โหมเข้าใส่ .....

บอกกับตัวเองเอาไว้ .. ความเจ็บต้องมีวันหาย

ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

.

.

อดทนเวลาที่ฝนพรำ ...

อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง

เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ....

ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ

ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ .....

.

.

.

เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ

จากความผิดหวังจนใจ .. มันรับไม่ทัน

เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น

กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป

และถ้าวันนึงวันไหนที่ใจเจ็บทนทุกข์

ดังพายุที่โหมเข้าใส่

บอกกับตัวเองเอาไว้ ... ความเจ็บต้องมีวันหาย

ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

.

.

อดทนเวลาที่ฝนพรำ

อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง

เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง

ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ

ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ .....

.

.

อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้า ... ไม่เป็นใจ

อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย

น้ำตาที่ไหล .. ย่อมมีวันจางหาย

หากไม่รู้จักเจ็บปวด ... ก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ

.

.

.

.

.