:: เรื่อย ๆ ::

.

.

วันแรกของการโผล่มาทำงาน

ก็ตันซะแล้ว ... สมองฝ่อ

คิดไรไม่ออก .....

การนั่งทำหน้าโง่ ๆ ไม่ช่วยให้สถานการณ์ดีขึ้น

เปลี่ยนโฟกัสสมองมานั่งเขียนไรเรื่อยเปื่อย

เกลียดเสียงโทรศัพท์ที่โต๊ะจัง

แมร่งดังทุก 5 นาที จะโทรไรกันนักหนา

หันไปพักสมองด้วย Sudoku

เครียดหนักกว่าเดิมอีกกู .. กำจิง ๆ

ช่วงนี้ไม่มีเรื่องอะไรน่าเล่าให้ฟังเลย

ชีวิตมีแต่อะไรเดิม ๆ วนไปวนมา

ส่วนใหญ่มีแต่ปัญหา ... เล่าแล้วเบื่อ

คนฟังเบื่อ คนเล่าก็เบื่อ

หันไปทางไหน ก็เจอผนังสี่เหลี่ยมแคบ ๆ

ที่ออฟฟิศมีหน้าต่างเอาไว้ปิดเท่านั้น

จุดชมวิวเดียวสำหรับ 60 คนในที่นี้คือ .... หน้าต่างส้วม

ซู้ดหยอด ...

.

.

อยากไปเที่ยวจัง ... เปลี่ยนบรรยากาศ

ไปเอาตูดแนบโขดหิน เอาตีนแตะน้ำทะเล

เอาความเหน็ดเหนื่อยไปโยนทิ้งซะบ้าง

มีคนเคยบอกว่า

ยิ่งเราเก็บสะสมความทุกข์เอาไว้มากเท่าไหร่

เวลาความสุขในชีวิตก็จะน้อยลงเท่านั้น

ทางที่ดีก็ทำตัวให้เป็นปกติ ..

แล้วทุกอย่าง ก็จะกลายเป็นเรื่องปกติ

เราทำงานทุกวัน ... แลกกับกระดาษแผ่นบาง ๆ

แล้วคิดว่าจะนำมันไปแลกกับความสุข

ทั้ง ๆ ที่จริง ความสุข ไม่ต้องเอาอะไรไปแลกเลย

อยู่ใกล้ ๆ .. ในหัวใจของเรานี่เอง

ใช่แล้ว ..... ความสุขอยู่ที่ "ใจ"

.

.

.

คนที่โชคดีที่สุด .. ไม่ใช่คนที่มีมากที่สุด

แต่เป็นคนที่มองเห็นคุณค่าของสิ่งที่มีอยู่และพอใจกับมัน

ส่วนคนที่โชคร้ายที่สุด .....

ไม่ว่าเขาจะได้ในสิ่งที่ดี และมากมายกว่าคนอื่นหลายร้อยเท่า

เขาก็ยังไม่เคยรู้สึกพอใจกับมัน ...

จะสุข จะทุกข์ .. อยู่ที่ใจทั้งหมด

สอนคนอื่นได้แล้วอย่าลืมสอนตัวเอง

ตัวเราเองเท่านั้นที่เราควบคุมได้

เข้าใจความต้องการของคนอื่นได้

แล้วอย่าลืมกลับมาควบคุมความต้องการของตนเอง

อย่าให้มันมากเกินไป

ความต้องการยิ่งน้อย ... ปัญหาก็จะยิ่งน้อย

เช็ดหัวใจของตัวเองให้ใสสะอาด

แล้ววันนึงจะพบว่าสิ่งที่เราตามหา

จริง ๆ แล้วก็ไม่ได้ไกลเท่าไหร่เลย

.

.