:: ฤ ดู ที่ แ ต ก ต่ า ง ::

.

.

หากเปรียบกับชีวิตของคน

เมื่อยามสุขล้นจนใจ .. มันยั้งไม่อยู่

ก็คงเปรียบได้กับฤดู ... คงเป็นฤดูที่แสนสดใส

แต่ถ้าวันนึงวันไหนที่ใจเจ็บทนทุกข์

ดังพายุที่โหมเข้าใส่ .....

บอกกับตัวเองเอาไว้ .. ความเจ็บต้องมีวันหาย

ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

.

.

อดทนเวลาที่ฝนพรำ ...

อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง

เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง ....

ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ

ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ .....

.

.

.

เมื่อวันที่ต้องเจ็บช้ำใจ

จากความผิดหวังจนใจ .. มันรับไม่ทัน

เป็นธรรมดาที่เราต้องไหวหวั่น

กับวันที่อะไรมันเปลี่ยนไป

และถ้าวันนึงวันไหนที่ใจเจ็บทนทุกข์

ดังพายุที่โหมเข้าใส่

บอกกับตัวเองเอาไว้ ... ความเจ็บต้องมีวันหาย

ไม่ต่างอะไรที่เราต้องเจอทุกฤดู

.

.

อดทนเวลาที่ฝนพรำ

อย่างน้อยก็ทำให้เราได้เห็นถึงความแตกต่าง

เมื่อวันเวลาที่ฝนจาง

ฟ้าก็คงสว่างและทำให้เราได้เข้าใจ

ว่ามันคุ้มค่าแค่ไหนที่เฝ้ารอ .....

.

.

อย่าไปกลัวเวลาที่ฟ้า ... ไม่เป็นใจ

อย่าไปคิดว่ามันเป็นวันสุดท้าย

น้ำตาที่ไหล .. ย่อมมีวันจางหาย

หากไม่รู้จักเจ็บปวด ... ก็คงไม่ซึ้งถึงความสุขใจ

.

.

.

.

.