วันพฤหัสบดีที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2552

:: วันนี้ ... วันที่ 7 ( วันแรก ) ::

.

.

ทำไมวันนี้มันว่างอย่างนี้นะ ..

ทีแบบนี้ล่ะไม่ค่อยจะโผล่หัวมากันเลยนะคุณลูกค้า

ผมกำลังคิดถึงใครบางคน ...

ที่เพิ่งคุยกันแค่ครั้งเดียว .. แล้วก็แป๊บเดียว

มันน่าหงุดหงิดที่งานมักจะรุมเข้ามา

ในช่วงที่มีอย่างอื่นน่าทำมากกว่า

วันนั้นลูกค้าเยอะแยะจนหันมาอีกที .. เธอหายไปซะแล้ว

MSN ของผมในวันนี้ดูว่างเปล่า

ทั้ง ๆ ที่ตัวการ์ตูนครึ่งตัวคนโชว์สถานะเขียว ๆ เยอะแยะ

แต่ ... มันไม่อยากคุยกับใครซักคน

มีบ้างคนโน้นคนนี้เข้ามาทักทาย

รำคาญหว่ะ .. ออฟไลน์แมร่งเลย _"_

.

.

.

เวลายังเดินทอดน่องเรื่อยเปื่อย .. จนกระทั่ง

[ dytuasabz--* สถานะ : online ]

O_o !!!

ใช่มั้ย ??? ใช่สิ จำได้ ๆ

อาการร้อนผ่าวแล่นปร๊าดเดียวจากปลายเท้าถึงหัวคิ้ว

เสียงหัวใจเต้นโครมคราม ... อะไรกุจะดีใจปานนั้น

ตลกตัวเอง .. แต่ทั้งนิ้วทั้งเมาส์พันกันหมดแล้ว

จะพิมพ์ จะคลิก จะทักทาย จะทำห่าไร มั่วอีรุงตุงนังไปหมด

[ Stick Up : หวัดดีคับ ]

[ dytuasabz--* : ดีคร่ะ ]

แล้วในที่สุด ... เราก็ได้คุยกันอีก

วันนี้ผมจะไม่ยอมหันหลังให้ LCD เกิน 3 นาทีอีกแล้ว

.

.

ในที่สุดผมก็นึกชื่อเธอออกจนได้ " มดส์ "

น่าแปลกที่พอนึกถึงทีไร ... หน้าตามันก็ร้อนผ่าวบอกไม่ถูก

เธอออฟไลน์ไปแล้ว .. แต่ผมยังนั่งทำงานเรื่อยเปื่อย

ฟังเพลงไปเรื่อย ๆ ...

:: รู้ตัวดีว่าเธอนั้นแสนห่าง ... ::

รู้ตัวดีว่าไม่อาจอยู่ใกล้ .... และเธอเองก็คงจะมีใคร ๆ

ยังไงก็ยังเฝ้ารอ ...

รู้ว่าเธอไม่มีใจให้กัน .. รู้ว่าไม่มีวันมีความหมาย

รู้ตัวดีว่าเธอไม่เคยมีใจ ... ยังไงก็ยังรักเธอ

::.. เธอเองก็รู้ตัวดี ..::


คิดถึงเธอจัง .. ผมฟังเพลงนี้แล้วยิ่งคิดถึง

จะได้คุยกันอีกเมื่อไหร่นะ

ส่งเพลงนี้ให้เธอฟังดีกว่า ...

อยากรู้จังตอนนี้ .. เธอกำลังทำอะไรอยู่

.

.



.

To Be Continue

ไม่มีความคิดเห็น: