:: Finally Love Song ::

.

.

วันศุกร์ที่ 16 มิ.ย. 2549

ผมออกเดินทางจาก กทม.แต่เช้ามืด

ตรงดิ่งสู่พัทยา เพื่อไปเข้างานให้ทัน

ถึงจะต้องอาศัยหลับบนรถไปตลอดทาง

แต่มันเป็นวันที่ผมมีความสุขที่สุด

จากที่ไม่เคยมีความรู้สึกปลอดโปร่งแบบนี้มาหลายปี

เธอยังคงเป็นห่วง และโทรหาผมเป็นระยะ ๆ

วันนี้เราคุยกันแบบไร้กังวลเรื่องใด ๆ ทั้งสิ้น

ทั้งเธอ ทั้งผม .. ไม่มีใครต้องรออีกต่อไปแล้ว

.

.

.

ทั้งหมด ....

คือจุดเริ่มต้นของทุกอย่างที่รวมเป็น " เรา " ในวันนี้

หลังจากนั้นชีวิตผมก็เริ่มการเดินทางอีกครั้ง

เช้าไปทำงานที่พัทยา เย็นก็กลับมาหาเธอที่กทม.

จนครึ่งเดือนผ่านไป ...

ผมก็ได้งานใหม่ ที่อยู่ใกล้เธอมากขึ้น

แล้วการเดินทางของผมก็หยุดไว้ที่เธอคนนี้ตลอดมา ( แหวะ .... )

ผ่านวันนั้นมา 3 ปีแล้ว ...

เมื่อคืนแทบไม่ได้นอนเหมือนคืนนั้นเลย

นั่งเล่นคอมฯจนดึกดื่น ..

หันไปมองไอ้อ้วนที่หลับอยู่บนเตียง ...

แล้วก็อมยิ้นออกมาเบา ๆ .....

เพลงทุกเพลงที่อัพมาทุกหน้าของบล็อค

คือเพลง เพลงเดียวกัน .. กับที่ส่งให้เธอทุกวันในตอนนั้น

( ซึ่งก็ไม่เคยได้รับรู้ว่าเค้าได้สนใจฟังบ้างรึเปล่าหรอก )

เพราะทุก ๆ เช้าที่ตูดแปะลงที่หน้าเคาเตอร์เมื่อไหร่

สิ่งแรกที่ทำก็คือ " คิดถึงเธอ "

แล้วก็ง่วนอยู่กับการส่งอีเมลล์ ส่งเพลง ให้เธอวันละครั้ง

จนหลัง ๆ ก็เป็นสิ่งที่ขาดไม่ได้

บางวันก็ส่งทั้งเพลง .. ส่งทั้งการ์ด

ส่งอีเมลล์ยาว ๆ (ประมาณ 8 หน้า)

เอาไว้ให้เธออ่านให้เบื่อเล่น ๆ

ตอนนี้ก็ยังเก็บข้อความทุกฉบับเอาไว้

วันดีคืนดีมาเปิดอ่าน ... แล้วก็นั่งหัวเราะคนเดียว

" เขียนจดหมายเหมือนเด็กยังไม่โต "

มีง๊องแง๊ง แง้ว ๆ ไรไม่รุ ปัญญาอ่อนดี .... __"__

หุ หุ ...

จริง ๆ ต่อจากวันนั้นก็ยังส่งเพลง ส่งเมลล์ให้เธออ่านอยู่

จนย้ายไปทำงานที่ใหม่นั่นแหละ ... ถึงได้หยุด

เนื่องจากความไม่สะดวกมากมายหลายประการ

ประกอบกับผู้รับสารคงเบื่อแล้วด้วยแหละ

ที่ต้องมานั่งเช็คอีเมลล์ ฟังเพลงไร้สาระทุกวัน ( ฮึ .. )

แต่คนทำมีความสุขนะคับ ...

มีความสุขทุกครั้งที่คิดถึง ..

ถึงแม้จะโดนตะเองดุบ่อย ๆ ว่า ไร้สาระมั่งล่ะ

เพ้อเจ้อมั่งล่ะ ... น้ำเน่างั้นล่ะ

.

.

.

เข้าปีที่ 4 แล้วไวเหมือนโกหก

ความจริงตั้งใจจะอัพให้ครบทุกเพลง

แต่ .. พอดีก่า

แค่นี้ก็รู้สึกว่ามีหลายคนเข้าใจผิดไปเยอะแล้ว

แหะ ๆ ...

ก็ไม่ได้มีอะไรมากไปกว่า

การบันทึกความหลังครบรอบ 3 ปี ของเราคับ

เรา 2 คน* มีวันครบรอบหลายวัน

เพราะว่าหลายเหตุการณ์สำคัญเท่ากันที่ทำให้เรามีวันนี้

แต่เราตกลงกันไว้ว่าให้ถือเป็นวันที่ 9 มิ.ย.

เป็นวันสำคัญที่สุดเพราะว่าเราเจอกันครั้งแรก

( อัพไว้ที่ exteen แล้วเนาะ )

แต่โออยากให้วันนี้สำคัญด้วยหนิ ... เพราะว่า

" เรานอนเตียงเดียวกันคืนแรก "

ฮิ้ววววววววววววววววววววววววววววว ....... !!!!

ประทับใจมาก มาถึงตี 4 นอนตี 5 ตื่นตี 5 ครึ่ง

ถึงขั้นหลับแบบโดนปลิดชีพบนรถทัวร์กันเลยทีเดียว

.

.

วันนี้ก็ไม่ได้เตรียมอะไรให้เป็นพิเศษ

แค่กลับบ้านตอนเย็นแล้วเห็นหน้าไอ้อ้วนยิ้มแป้น

ความเหน็ดเหนื่อยทั้งหมดก็ห๊ายยยย

กลายเป็นวันพิเศษได้ทุกวันอยู่แล้ว ( วี๊ดดดดดดดด )

ผ่านอะไรกันมาเยอะแยะ ...

จำได้ว่าแรก ๆ ที่อยู่ด้วยกัน

ไอ้อ้วนดุชิบเป๋ง .. ดุมาก แล้วก็เจ้าอารมณ์สุด ๆ

ยิ่งภายนอกใครไม่รู้จักก็มักจะแอบกระซิบว่า

" เมียแกท่าทางดุหว่ะโอ .. "

แล้วมันก็มักจะจบลงด้วยข้อสรุปที่ว่า โอต้อง " กลัวเมีย "

หันมาถามโอมั่งว่า ... กลัวเมียมั้ย ?

ขอยืนยันแบบแมน ๆ เลยว่า

.. " ก ลั ว คั บ " ..

กลัวจิ ... กลัวเมียไม่รัก กลัวไม่มีคนกอด

กลัวไม่มีใครทำกับข้าวให้กิน .....

จริง ๆ แล้วอ้วนไม่ดุนะ ..

คือทำเป็นดุไปหยั่งงั้นเองหง่ะ หันมาอีกทีก็ลืมแล้ว

... แ ต่ ว่ า อ้ ว น ก ว น ตี น ....

คอนเฟิร์ม ... อ้วนเป็นผู้หญิงที่

" ก ว น ตี น ที่ สุ ด ใ น โ ล ก "

อ้วนสามารถกวนตีนได้ทั้ง ๆ ที่กำลังทะเลาะกัน

แล้วก็กลั้นขำไม่อยู่ .. กลับมาคืนดีกันในที่สุด

.

.

.

นี่แหละ คือ สิ่งที่ทำให้อ้วน

เป็นผู้หญิงที่น่ารักที่สุดในโลกไปพร้อม ๆ กัน

มีซักกี่คนที่สามารถทะเลาะและรักกันในเวลาเดียวกัน

จะมีกี่คนที่ไม่ว่าเราและเค้าจะงี่เง่าใส่กันกี่ครั้ง

เราก็ยังให้อภัยกันและกันได้เสมอ .....

อยู่ด้วยกันมาตั้งนานละเค้าก็รู้

ว่าอ้วนไม่ชอบให้ทำอะไรหวาน ๆ เลี่ยน ๆ

.. เ พ ร า ะ ว่ า ต ะ เ อ ง ขี้ เ ขิ ล ..

จำได้ว่าตอนวันเกิดอ้วนครั้งแรก

พาอ้วนไปดินเนอร์ร้านอาหารริมน้ำ

แล้วก็แอบโทรไปสั่งเค้กวันเกิดให้

หลังจากนั้นก็ให้น้องเด็กเสิร์ฟเตี๊ยมกะนักดนตรีบนเวที

ให้ร้องเพลงอวยพรแล้วค่อยเอาเค้กมาเสิร์ฟที่โต๊ะ

ไอ้อ้วนเขิลม๊ากกกกกกกกกกกกก

ตอนเป่าเค้กหน้าแดงแป๊ดเลย

แล้วก็ย้ำกะโอหนักแน่นว่า

" ตะเอง ไม่เอาแบบนี้แล้วหง่ะ ... เค้าอาย "

5 5 5 5 5 5 5 5 5 5 +

หลังจากครั้งนั้นเวลาจะทำอะไร

ก็เลยต้องคิด ทั้งหน้า ทั้งหลัง ทั้งบน ทั้งล่าง

ให้ถี่ถ้วนทุกรูขุมขนเลยคับ

.

.

หน้านี้ยาวเนาะ ... เขียนไปบันเทิงไปนี่นา

นี่ก็คุยโทรศัพท์กันอยู่ด้วยนะ

ยังโทรคุยกันทุกวันทั้ง ๆ ที่อยู่บ้านเดียวกัน

นอนเอาขาเกี่ยวกันทุกคืนเนี่ยแหละ

ถ้ามีคนไหนหายเงียบไปซัก 2 - 3 ชม. ต้องโทรตามแล้ว

เพราะว่ามัน ((( หยุดไม่ได้ .. ขาดใจ )))

เอาจนได้ ... อ้วกกันตามอรรถภาพเลยคับ

เข้าโหมดเดิมละ ..

ทีนี้เค้าจะพูดกับอ้วนล่ะนะ ...

เค้ารู้ว่าตอนนี้ .. อ้วนคงกะลังหงุดหงิดมาก

เพราะเพิ่งถูกหวยแดรกกัน ... (ออกมาได้ไงวะ 456)

แต่นั่นไม่ใช่ประเด็นที่เค้าอัพบล็อคมายาว ๆ วันนี้หรอกนะ

เค้าแค่อยากบอกอ้วนว่า ..

" เค้า รัก อ้วน ทุก วัน นะ "

3 ปีที่ผ่านมา หลัง ๆ นี่

เค้าไม่ได้บอกรักอ้วนทุกวันแบบเมื่อก่อน ...

อย่าเข้าใจผิดว่าโอรักตะเองน้อยลงนะ

ตรงข้ามตะหาก .. มันยิ่งมากขึ้น

จนตอนนี้คำว่ารักคำเดียวมันไม่พอแล้วล่ะ

มันมีคำว่า " ความเข้าใจ " และ " ความผูกพัน "

และอะไรอีกหลายความ .. ตามมาเป็นโขยง

เราทะเลาะกันบ่อย ๆ จนพักหลัง ๆ เราขี้เกียจทะเลาะกันแล้ว

เค้ายังแอบหอมแก้มตะเองตอนตะเองหลับไปแล้วทุกวัน

เรายังผลัดกันงอน ผลัดกันง้อ ...

ผลัดกันหงุดหงิด .. ผลัดกันเอาใจ

ผลัดกันเข้มแข็ง .. ผลัดกันอ่อนแอ

จนตอนนี้เราเห็นตับไตไส้ติ่งกันหมดแล้ว

เค้าก็ยังไม่รู้เลยว่า ... เค้ารักตะเองตรงไหน ?

สิ่งที่รู้มีอยู่อย่างเดียวก็คือ

" ถ้ า ไ ม่ ใ ช่ ม ด ส์ .. โ อ ก็ ไ ม่ รั ก "

ตะเองทำให้โอรู้ว่าจริง ๆ แล้ว

คนที่จะมาเติมเต็มชีวิตเราไม่ใช่คนที่อยู่ในฝัน

แต่คือคนเป็น ๆ ที่เราอยากลืมตามาหายใจข้าง ๆ กันตะหาก

วันนี้รู้สึกเค้าจะเขียนยาวเกินไปแระ

ความจริงมีให้เขียนอีกเยอะนะแต่พอก่อน

เดี๋ยวคนอ่านจะตาลายคลื่นเหียนอาเจียรซะ

โอแค่อยากพูดทุกอย่างให้มดส์ฟัง

ในตอนที่โอยังมีแรงจะทำอะไรดี ๆ ให้ตะเองได้

โอรู้ดีว่ากว่าที่โอจะหาตะเองเจอ ... มันไม่ใช่เรื่องง่าย ๆ เลย

วันนี้เค้ารักตะเองนะ .. รักที่สุดในจักรวาล

รู้มั้ยว่าโอไม่เคยมีโลกทั้งใบให้อ้วน ...

เพราะโออยากให้อ้วนในสิ่งที่อ้วนจะหาไม่ได้อีก

.. ไม่ว่าจากโลกใบไหน ๆ ก็ตาม..

.

.

.

.

.