วันพฤหัสบดีที่ 4 มิถุนายน พ.ศ. 2552

:: วันที่ 04 ... ( วันที่ 29 ) ::

.

.

ทำตัวงี่เง่าอีกล่ะกุ

ไม่ได้ทำไมหรอก ... แค่หึง

ก็เมื่อคืนเธอไปเที่ยว แล้วก็ไม่รับโทรศัพท์

กว่าจะโทรกลับมา .. เราก็คิดไปไหน ๆ ๆ แล้ว

ช่างมันเถอะ .. ก็คุยกันรู้เรื่องแล้ว ( มั้ง ) .....

.

.

.

วันนี้เมลล์ไปหาเธอยาวเหยียด

หาเรื่องแพ่มไปเรื่อยไม่รู้เธอจะอ่านรึเปล่า

อยากบอกว่าคิดถึงซักวันล่ะ 100 รอบ

เดี๋ยวนี้บอกรักเธอทุกวันเวลาโทรคุยกัน

วันละหลาย ๆ รอบ ..

จนพักหลัง ๆ นี่เธอชอบหัวเราะแล้วบอกว่า .....

นี่ตะเอง ... ถ้าบอกคิดถึงอีก จะเก็บคำล่ะ 5 บาทแล้วนะ

แล้วถ้าบอกรัก .. เค้าเก็บคำล่ะ 10 บาทโอเค๊?

รวม ๆ แล้วตั้งแต่คุยกันมา

เธอเก็บเงินผมได้หลายพันแล้วล่ะคับ

วันดีคืนดีเราก็ขัดใจกันด้วยเรื่องเดิม ๆ

เสร็จแล้วก็กลับมาดีกัน ... ผลัดกันง้อ ผลัดกันเคือง

จริง ๆ แล้วผมเพิ่งรู้ว่า

ตัวเองก็ไม่ได้ต้องการอะไรไปมากกว่า

ใครซักคนที่รักเราอย่างจริงใจ

พร้อมที่จะอยู่เคียงข้าง และ ให้อภัย

ไม่ว่าจะเกิดอะไรขึ้นก็ตาม .....

.

.



.

.

To Be Continue

ไม่มีความคิดเห็น: