วันจันทร์ที่ 8 มิถุนายน พ.ศ. 2552

:: วันที่ 06 ... ( วันที่ 31 ) ::

.

.

เธอทำให้ผมเป็นบ้าอีกแล้ว

ด้วยการไม่รับโทรศัพท์ตั้งแต่เช้า...จนบ่าย

ทั้งกระวนกระวาย .. ร้อนรน

แล้วเธอก็เมลล์มาบอกว่า

เธออยากรับสายผม เธอคิดถึง แต่ .....

แล้วหยุดไว้แค่นั้น

เข้าใจในทันทีว่า เธอคงรู้สึกอะไรขึ้นมาอีก

คงต้องใช้ความพยายามอีกแล้วล่ะ

ผมง้อ .. ง้อ ..... และง้อ

สร้างความมั่นใจให้เธอทุกอย่าง

ว่าสิ่งที่เธอกังวล ที่เธอกลัว จะไม่เป็นความจริงแน่นอน

.

.

.

เราใช้เวลาเกือบทั้งวันของวันนี้

โต้ตอบเมลล์กันโดยที่เธอก็ยังไม่ยอมรับสายผมอยู่นั่นเอง

จะให้อธิบายซักกี่ครั้งผมก็ยังไม่หมดความอดทน

ก่อนหน้านี้ผมเคยคิดว่า

เมื่อเรื่องราววุ่นวายในชีวิตผมลง

ผมคงจะอยากอยู่เฉย ๆ .. โดยไม่มีใครซักพัก

ทำอะไรเพื่อตัวเองบ้าง ใช้ชีวิตอิสระอย่างที่ต้องการ

ไม่มีขีดจำกัด ไม่มีการฉุดรั้ง

แต่แล้วในวันนึง ... ผู้หญิงคนนึงก้าวเข้ามา

เปลี่ยนทุกอย่างในใจผมโดยสิ้นเชิง .. ผมตกหลุมรักเธอ

ตอนนี้ผมอยากทำทุกอย่างเพื่อเธอคนนั้น

อยากใช้ชีวิตทุกลมหายใจให้มีคุณค่าที่สุด

เพื่อที่วันนึงหากผมต้องจากโลกนี้ไป

ผมจะมองกลับมาโดยไม่เสียดายเวลาที่เคยมีอยู่บนโลก

ว่าเพื่อคนที่ผมรัก ...

ผมทำได้ทุกอย่างเท่าที่ผมจะมีปัญญาแล้วจริง ๆ

.

.



.

.

To Be Continue

ไม่มีความคิดเห็น: