:: วันที่ 13 ... ( วันที่ 38 ) ::

.

.

เช้านี้มาทำงานแบบมึน ๆ

เมื่อคืนก็ไม่กล้าโทรหาเธอ

ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้น ...

ไม่รู้ไปทำให้เธอไม่พอใจตอนไหน

ทำงานไปเบลอ ๆ ไปจนกระทั่ง

เพื่อนสนิทผมโทรเข้ามา

บอกว่า ..

ช่วยรับโทรศัพท์เธอหน่อยได้มั้ย

เธอคิดว่าผมโกรธ ...

จนโทรไปร้องไห้กับเพื่อนผม

ตกใจ พร้อมกับที่ยัง งง ๆ

คงเพราะทั้งมึน ทั้งเบลอ กับเรื่องเมื่อวาน

จนไม่ได้สนใจโทรศัพท์ตั้งแต่เช้า

ไม่คิดว่าเธอจะโทรมาด้วยนี่นา

เลยโทรกลับไปหาเธอ .. แล้วก็

เปิดเจออีเมลล์ที่เธอส่งมาขอโทษ

เธอบอกว่าเธอกังวลไปเอง

แล้วก็สัญญาว่าจะไม่ทำแบบนี้อีก

แต่ ... ผมไม่ได้โกรธเธอเลยนะ

เธอมีสิทธิที่จะกังวล ..

ก็ในเมื่อผมยังให้คำตอบเธอไม่ได้ซักที

เวลา 2 เดือนมันเหลือน้อยลงทุกวัน

ตอนนี้ผมยังไม่รู้จะทำยังไง

จะเดินตามทางที่เลือกด้วยหัวใจ

หรือจะทนรับผิดชอบอะไร อะไร ... ทั้ง ๆ ที่ไม่ต้องการ

.

.



.

.

To Be Continue