วันศุกร์ที่ 12 มิถุนายน พ.ศ. 2552

:: วันที่ 12 ... ( วันที่ 37 ) ::

.

.

เป็นอีกวันที่ตื่นเต้นที่สุดในโลก

วันนี้เธอมาหาผมที่พัทยาคับ

เราโทรคุยกันตลอดตั้งแต่เช้า

ผมก็รอ ร๊อ รอว่าเธอจะมาถึงเมื่อไหร่

หวิด ๆ ว่าจะไม่ได้เจอกัน

เพราะเธอบอกว่าเพื่อน ๆ อยากมาแค่ บางแสน

เศร้าไปแว่บนึง ...

แต่สุดท้ายเธอก็มาจนได้

เข้ามาหาที่ร้าน .. มานั่งเล่นเน็ต

แล้วก็ซื้อขนมมาฝากด้วย

..... น่ารักที่สุด .....

.

.

.

พอเธอมาอยู่ใกล้ ๆ ก็เลยไม่เป็นอันทำงานเลยคับ

เทียวไป เที่ยวมา อยู่ที่โต๊ะ แล้วก็เครื่องที่เธอนั่ง

เป็นวันที่ผมทำงานอย่างมีความสุขที่สุดเลย

เธอที่หลุดจากโลกออนไลน์ของผม

เธอตัวเป็น ๆ ... ออกมานั่งอยู่ตรงหน้าผม

อยากให้เป็นแบบนี้ทุกวันเลย

ในที่สุดนายทนไม่ไหว ..

ก็เลยยอมให้ออกไปวิ่งเล่นกับเธอได้ โดยไม่หักตังค์

( แถมไม่เก็บเงินเธอด้วย ... ขอบคุณคร้าบบบ )

ออกมาจากร้านแล้วก็เดินไปชายทะเลกัน

เพราะว่าเพื่อน ๆ เธอรออยู่ที่นั่น

เราเดินจับมือกันไปเรื่อย ๆ ..

คุยโน่นนี่กัน .. ไปจนถึงชายหาด

ช่วงเวลาแห่งความสุขหมดลงแล้ว

ผมเจอเพื่อน ๆ เธอ ... และส่งเธอขึ้นรถ

มองรถคันนั้นเล็กลง เล็กลง .. จนลับตาไป

เหมือนน้ำตาจะไหล แต่ทำยัีงไงได้

ก็ต้องเกรงใจเพื่อน ๆ เธอด้วย

เดินกลับมานั่งทำงานหงอย ๆ ...

ซักพักเธอก็โทรเข้ามา .. เพื่อ บ อ ก เ ลิ ก

งง ๆ มึน ๆ .. ไม่รู้ว่าเกิดอะไร

ทำอะไรก็ไม่ถูกแล้วล่ะตอนนี้

รู้แต่ว่าตอนนี้ ... ผมคิดถึงเธอมาก จริง ๆ

.

.



.

.

To Be Continue

ไม่มีความคิดเห็น: