" อด " ... " ทน "

.

.

ไม่มีใครเข้าใจความรู้สึกเราได้ดีเท่าตัวเรา

คนที่จะเคียงข้างและให้กำลังใจจนลมหายใจสุดท้ายของชีวิต

..... ก็ยังจะเป็นตัวเราคนเดิมอยู่ดี .....

มนุษย์ทุกคน ... ถ้าไม่โดนกับตัว

จะไม่มีวันพยายามเข้าใจเลยว่า

ความรู้สึกเจ็บปวดแม้เพียงเล็กน้อย

มันสามารถสร้างรอยแผลที่กว้าง ..

และกร่อนพื้นที่ในหัวใจได้ไม่มีวันสิ้นสุด

เวลาแห่งการล้มลุกคลุกคลาน ..

มันเป็นโอกาสดี ที่จะพิสูจน์ทุกคนที่อยู่รอบข้าง

ถ้าหากไม่มีแม้ซักมือแตะไหล่

ไม่มีแม้เสียงกระซิบให้เราลุกขึ้นสู้

จงก้มหน้ายอมรับ ... กัดฟันยิ้มให้ตัวเองเถอะ

.

.

แต่หากในขณะที่ล้มลงนั้น

บังเอิญรู้สึกได้ถึงความอบอุ่น

ไม่ว่าจะเป็นสัมผัสจากสิ่งใดก็ตาม

รำลึกเอาไว้เสมอ ... ว่าเป็นโชคดีเท่าไหร่

.. เพราะนั่นแสดงให้เห็นว่า ..

..... คุณไม่ได้อยู่บนโลกนี้เพียงลำพัง .....

อดทนไว้ ....

อย่าเพิ่งท้อ ... ซะก่อนล่ะ

.

.

.

.

.