:: Katie Kirkpatrick ::

.

.

เคธี่ อายุ 21 ปี ป่วยเป็นโรคมะเร็ง

เธอต้องใช้เวลาวันละหลาย ๆ ชั่วโมงในการรักษา

พร้อม ๆ กับที่ นิค วัย 23 ปี คู่หมั้น

ทุกวัน ทุกครั้งที่เค้าเต็มใจมาเฝ้ารอเคธี่

ที่กำลังรับการรักษาด้วยคีโม

ทั้งหมดเกิดขึ้นก่อนวันแต่งงานของพวกเขาที่กำลังจะมีขึ้น

ถึงแม้จะเจ็บปวด ... อวัยวะภายในเริ่มล้มเหลว

และมอร์ฟีนอีกหลายเข็ม .....

เคที่ ทน .. เพื่อที่จะเข้าพิธีแต่งงานของเธอ

และดูแลจัดการทุก ๆ รายละเอียด

ชุดแต่งงานของเคธี่ต้องถูกแก้ใหม่ทุกครั้ง

ตามน้ำหนักตัวของเธอที่ลดลงเรื่อย ๆ

พิธีดูจะแปลก ... เพราะถังอ๊อกซิเจน

ที่ต้องนำติดตัวเจ้าสาวอยู่ตลอดเวลา

พ่อแม่ของนิคตื้นตัน ..

ที่ลูกชายกำลังจะวิวาห์กับคู่รักวัยเรียนของเขา

เคธี่อยู่บนรถเข็นพร้อมกับถังอ๊อกซิเจน

ฟังเพลงที่สามีและเพื่อน ๆ ร้องให้เธอ

ที่โต๊ะ .. เคธี่ต้องพักผ่อนบ้าง

ความเจ็บปวดในร่างกายที่เธอมี ...

ทำให้เธอไม่สามารถยืนนาน ๆ ได้

.

.

.

.

.

เคธี่เสียชีวิตในวันที่ 5 หลังจากงานแต่งงาน

.

.

การที่เราได้เห็นที่ป่วยหนักใกล้จะตาย

กำลังจะได้แต่งงาน ..พร้อมรอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ

ทำให้เราฉุกคิดได้ว่า ...

เราสามารถเอื้อมมือคว้าความสุขเอาไว้ได้เสมอ

ไม่ว่ามันจะยาวนานเท่าไหร่

.

.

ชีวิตช่างสั้นนัก ...

ไม่จำเป็นต้องตามกฎเกณฑ์

รีบตัดสินใจให้อภัย ..

จูบอย่างดูดดื่มและ รัก ... ให้จริงจัง

หัวเราะให้มากที่สุด และอย่าหยุดยิ้ม

ชีวิตอาจไม่ได้สนุกอย่างที่เราคิดไว้เสมอ

แต่ไม่ว่ามันจะดูแปลกเพียงใด

ตราบที่เรายังมีลมหายใจ

เราควรจะยิ้ม .... และขอบคุณ

..... ที่ชีวิต .. ยังมีอยู่ .....

.

.

.

ขอบคุณพี่นก สำหรับ Forward Mail

และเรื่องของ Katie Kirkpatrick

ที่ทำให้วันนี้ ผมมีเรื่องดี ๆ มาแบ่งปันให้คนอื่นต่อบ้าง

บางครั้งเราก็มัวแต่จ้องมองความทุกข์ของตัวเอง

และคิดเอาว่าตัวมันใหญ่โตซะจนรับมือไม่ได้

ทั้ง ๆ ที่มันเป็นเพียงเรื่องเห็บเหา

ถ้าเทียบกับปัญหาของใครอีกหลาย ๆ คน ...

วันนี้ยิ้มให้ตัวเองรึยังคับ

^___________________^

.

.

:: แก้ไขบทความ ::

.

.

เจ๊ท .. ตะม่อน

โอเกลียดฟ้าร้องหง่ะ ... __"__

ไม่ได้กลัวนะ เกลียดเฉย ๆ

เพราะมะวาน .. ฟ้าร้อง ฟ้าผ่า ดังม๊ากกกก

ทำให้นอนไม่ได้ ... ลุกขึ้นมา ปวดหัว

ตุ๊บ .. ตุ๊บ ... ตุ๊บ .. ตุ๊บ ... ตุ๊บ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ !!!

สวาปามพาราเข้าไปแล้วก็ไม่หาย .. ตอนนี้ก็ยังปวด

แล้วนี่ ... ฝนตกยังกะฟ้ารั่ว

เปรี้ยงที ไฟที่ออฟฟิศก็ แปร๊บ ๆ ๆ ..... เ สี ย ว ห ว่ ะ

.

.

เบื่อจิงช่วงนี้ขี้หงุดหงิดมากก

ไม่รู้เกิดจากห่าไร ... ขี้หงุดหงิด ขี้โมโห ขี้ไม่ออก

ใครทำไรให้นิดหน่อยก็ปี๊ด

โน่นนี่ไม่ได้อย่างใจก็ปี๊ด .... น่ารำคาญ

รำคาญอารมณ์ตัวเอง ...

งานก็เยอะ แต่เงินไม่แยะ ทำไป ท้อไป

เมื่อไหร่เกรดจะออกครบทุกตัวซะทีหว่า ??

ลุ้นจนไส้ติ่งเป็นไมเกรน .....

.

.

.

อันสุดท้าย .. (จะไปทำงานต่อละ)

คนเรามันจะงี่เง่าบางเวลาก็เป็นเรื่องปกติ

แต่ทุกอย่างที่ทำ อะไรที่รู้สึกมันก็ต้องมีสาเหตุ

เพราะงั้น .....

ถ้ากุ "เ ก ลี ย ด " อะไร ... แปลว่ามันต้องมีที่มาที่ไป

อย่าโผล่มาให้เจอบ่อยนัก .. กุเกลียด

เป็นประเภทไม่แค้น ไม่เคือง ไม่แสดงออก

แต่ " จำ " .....

.

.

อีกเรื่องได้มะ ...

ใครก้อได้ .. สอนโอลงเพลงในบล็อคหน่อยจิค้าบ

-^-" ... คิ้วผูกกันเป็นเงื่อนพิรอด 8 ชั้นแล้ว

ไม่ประสบความสำเร็จ ..... เฮ้อ

ชีวิตนี้จะล้มเหลวอีกนานมั้ย ???

.

.

:: เ ฮ้ อ ::

.

.

เผลอแป๊บเดียว ... สงกรานต์แล้ว

ยังไม่มีแผนการใด ๆ ทั้งสิ้น

อาทิตย์หน้าหยุดยาว .. แต่มดส์เข้าเวร

อาทิตย์ต่อไปมดส์หยุด ... โอทำงาน

ดี .....

ทุกอย่างมักจะมาผิดเวลาเสมอ

ไม่ว่าเมื่อวาน วันนี้ หรือพรุ่งนี้ .. มันก็ไม่ใช่ของเราอยู่ดี

ไม่มีอารมณ์จะเขียน ... ไปละ

.

.